φραγμοπλάστης

ο, Ν

(βιολ.-βοτ.) (κατά τη μιτωτική διαίρεση ενός φυσικού κυττάρου) το σύστημα τών μικροσωληνίσκων που σχηματίζεται στην κεντρική περιοχή τού ισημερινού τού κυττάρου, στις εξώτατες παρυφές τής μιτωτικής ατράκτου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phragmoplast < φραγμός + πλάσσω].